Rewers monety prezentuje umowny labirynt połączeń nawiązujący do działania maszyny szyfrującej Enigma. Z kolei na awersie widnieje wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. W tle znajduje się stylizowany schemat działania maszyny szyfrującej Enigma. Enigma była niemiecką przenośną, elektromechaniczną maszyną szyfrującą, której działanie oparto na zasadzie obracających się wirników. Podczas II wojny światowej, z Enigmy korzystały siły zbrojne oraz inne służby państwowe III Rzeszy. Dlatego też, złamanie szyfru Enigmy, które mogło dać Aliantom przewagę było istotne ze strategicznego i psychologicznego punktu widzenia. Państwa zachodnie uznały, że złamanie Enigmy jest niemożliwe i zupełnie zarzuciły prace nad jej złamaniem; francuski wywiad przekazał plany budowy maszyn Enigma zdobyte około roku 1931 przez francuskiego agenta Hans-Thilo Schmidta Polakom, traktując te informacje jako bezwartościowe. Przełom nadszedł w grudniu 1932, kiedy to Polakom udało się złamać szyfr Enigmy. Następnie w lutym 1933 w Wytwórni Radiotechnicznej AVA zamówiono kopię niemieckiej maszyny szyfrującej. Od tego też czasu Polacy mogli odczytywać korespondencję niemiecką, choć nie było to proste, bowiem Niemcy stale udoskonalali zarówno maszynę, jak i sposoby szyfrowania. Dzięki pracy polskich, a później także brytyjskich kryptologów, oraz dzięki przechwyconym w międzyczasie egzemplarzom Enigmy, pod koniec wojny praktycznie cała korespondencja szyfrowana przy jej pomocy była odczytywana przez aliantów. To z kolei umożliwiało skuteczniejszą walkę na froncie; m.in. przyczyniło się do unicestwienia niemieckich okrętów podwodnych.