Rewers monety prezentuje wizerunek Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Z lewej strony znajduje się wizerunek zielonej gęsi. Z kolei na awersie widnieje wizerunek dorożki i koni.  Konstanty Ildefons Gałczyński urodził się 23 stycznia 1905 roku w Warszawie. Pierwszy utwór ogłosił w roku 1923, ale za debiut uznaje się jego powieść poetycką "Porfirion Osiełek" wydaną sześć lat później. Gałczyński studiował na Uniwersytecie Warszawskim filologię angielską i klasyczną. W kampanii 1939 roku Gałczyński brał udział jako żołnierz Korpusu Ochrony Pogranicza na granicy wschodniej. 17 września dostał się do niewoli sowieckiej i trafił do obozu w Kozielsku. Właśnie z tego okresu pochodzą wiersze "Pieśń o żołnierzach z Westerplatte" i "Sen żołnierza". W październiku 1939 roku wraz z innymi szeregowcami został wymieniony na obywateli radzieckich, którzy pozostali po niemieckiej stronie Bugu. Poeta trafił do niemieckiego obozu przejściowego w Muehlbergu. Po wyzwoleniu przez wojska brytyjskie poeta trafił do obozu przejściowego w Hoexter, w Wesfalii. W transporcie więźniarek z Ravensbruck Gałczyński spotkał znajomą lwowiankę Lucynę Wolanowską. Z tego związku w styczniu 1946 urodził się syn poety - także Konstanty Ildefons Gałczyński. W marcu 1946 r. Gałczyński wrócił do kraju i zamieszkał wraz z rodziną w Krakowie. Poeta rozpoczął współpracę z "Przekrojem", odnowił kontakt ze "Szpilkami", publikował też w "Tygodniku Powszechnym" i w warszawskim "Odrodzeniu". W "Przekroju" ukazywały się "Listy z fiołkiem" oraz miniatury literackie "Zielona gęś". W czerwcu 1950 r. na zjeździe literatów Adam Ważyk w programowym referacie poddał druzgocącej krytyce twórczość Gałczyńskiego. Z "Przekroju" zniknęła "Zielona Gęś" i "Listy z fiołkiem", twórczość poety objęta została zakazem druku. Gałczyński ciężko odchorował tę nagonkę, w marcu 1952 miał zawał, był w depresji. 6 grudnia 1953 miał drugi zawał, którego nie przeżył.