Kolejna moneta z serii "Wielcy Polscy Ekonomiści". Na rewersie znajduje się stylizowany portret Leopolda Caro. W tle portretu umieszczono kompozycję kwadratów o różnej wielkości, tworzącą wyodrębnioną pionową płaszczyznę. Leopold Caro – polski ekonomista i adwokat. Profesor Politechniki Lwowskiej. Zwolennik tzw. solidaryzmu katolickiego. Autor pracy Solidaryzm. W 1894 roku złożył egzamin adwokacki, po którym osiadł w Krakowie, gdzie pracował jako adwokat aż do roku 1914, działając jednocześnie w Towarzystwie Pielęgnacji Nauk Społecznych. W swoich licznych pracach koncentrował się teraz głównie na problemach rozwoju rolnictwa oraz sytuacji ludności wiejskiej. Równocześnie atakował etykę judaizmu. Potępienie ze strony wielu środowisk żydowskich było ostateczną przyczyną przejścia Caro na katolicyzm w roku 1903. Przeprowadził też dogłębne studia nad zagadnieniami emigracji i polityki emigracyjnej. W pierwszej dekadzie XX wieku związał się również ściśle z katolickim ruchem społecznym. W latach 1920–1939 był profesorem ekonomii społecznej i nauk prawniczych Politechniki Lwowskiej. Należał do naukowców bardzo aktywnych, zarówno gdy idzie o ilość publikacji, jak i działalność społeczną. Pozostawił grubo ponad 200 większych prac. Na jego spuściznę złożyły się kilkanaście książek oraz liczne rozprawy i artykuły zamieszczane od 1886 roku, ogółem w ponad 60 czasopismach i gazetach codziennych.  Znaczenie Caro jako ekonomisty polega na tym, iż jako jeden z pierwszych w Polsce głosił potrzebę szerokiej pośredniej i bezpośredniej ingerencji państwa w gospodarce, za pośrednictwem zarówno tradycyjnych środków interwencjonistycznych, jak również rozwijaniem sektora państwowego.