Rewers monety przedstawia Ratusz Staromiejski oraz fragmentu Dworu Artusa, a w głębi kościół katedralny p.w.św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty w Toruniu. Z kolei na awersie widnieje wizerunek Bramy Mostowej oraz historycznego herbu Torunia.  Lokacja Torunia miała miejsce w 1233 roku i odbyła się za sprawą Hermana von Salza, mistrza krzyżackiego. Przypuszcza się, że to właśnie Krzyżacy dali początek temu miastu, które stanowiło dla nich punkt wyjścia do podboju plemion pruskich. Miasto zostało ulokowane na prawym brzegu Wisły, na odcinku od wyspy Liszki aż do terenów dzisiejszego Starego Torunia. Krzyżacy zbudowali swój zamek na miejscu dawnej osady słowiańskiej.  W 1264 roku prawa miejskie uzyskała druga osada zwana Nowym Miastem. Oba miasta połączono w 1454 roku, zachowując przy tym oddzielające je mury obronne.